Kościół p.w. Matki Bożej Częstochowskiej

Najstarsza wzmianka o Siecieborzycach, pochodząca z 1273 roku, dotyczy ekskomuniki, którą biskup wrocławski Tomasz II obłożył miejscowego proboszcza Jana. Kościół powstał w 2. połowie XIII wieku. W XVI stuleciu dostawiono do niego wieżę, zakrystię i kruchtę. Około 1508 roku płaski strop nad nawą i kolebkę nad prezbiterium zastąpiono ceglanymi sklepieniami. Prawdopodobnie w tym samym czasie powiększono większość otworów okiennych i otynkowano elewacje. W 1905 roku przeprowadzono regotyzację kościoła, podczas której m.in. wykonano polichromie na sklepieniach.
Kościół usytuowany w środkowej części wsi, przy zbiegu dróg z Chotkowa, Borowa i Witkowa, na niewielkim wyniesieniu terenu otoczonym szesnastowiecznym kamiennym murem z budynkiem bramnym umieszczonym po południowej stronie. Świątynia orientowana, jednonawowa. Założona na planie prostokąta, z węższym, prosto zamkniętym prezbiterium od wschodu, zakrystią dostawioną od północy, kruchtą od południa i wieżą dobudowaną po zachodniej stronie. Nawa i niższe od niej prezbiterium nakryte dachami dwuspadowymi ujętymi schodkowymi szczytami. Przybudówka północna nakryta przedłużoną połacią dachu prezbiterium. Dwuspadowy dach kruchty zamknięty szczytem wolutowym. Prostopadłościenną wieżę oskarpowaną w narożach wieńczy czterospadowy hełm. Kościół wzniesiony z kamieni, dachy kryte dachówką karpiówką układaną w koronkę, z wyjątkiem hełmu wieży wyłożonego blachą. Elewacje na dużych fragmentach pozbawione tynku, artykułowane otworami okien i drzwi. Okna rozglifione, zamknięte łukiem ostrym i łukiem odcinkowym. Zachowane dwa uskokowe portale ostrołukowe. Wnętrze nawy nakryte sklepieniem sieciowym, prezbiterium - gwiaździstym, zakrystii - kryształowym, kruchty - krzyżowo-żebrowym. Na sklepieniach zachowane neogotyckie polichromie z 1905 roku wykonane przez Josepha Langera, który wcześniej przebadał kościół, odkrywając w nim trzy warstwy wcześniejszych polichromii (gotyckie i barokowe). Zabytkowe wyposażenie reprezentują: barokowy ołtarz z 1661 roku z obrazem Zmartwychwstania w zwieńczeniu, renesansowa ambona z 1588 roku z dekoracją malarską, kamienne epitafia z 2. połowy XVI i z XVII wieku poświęcone właścicielom Siecieborzyc - członkom rodziny Knobelsdorfów i gotyckie drzwi z okuciami.

Opracowała: Anna Jackiewicz

Opis w opracowaniu Hansa Lutscha

  • Grabstein für Hans von Knobelsdorf + 1563; Inschrift mit Pechmasse ausgefüllt.

- Die Kunstdenkmäler der Landkreise des Reg.-Bezirks Liegnitz - im amtlichem Auftrage bearbeitet von Hans Lutsch. Breslau 1891. -

Płyta nagrobna Hansa von Knobelsdorf † 1563

          

Płyta nagrobna Hansa von Knobelsdorf, urodzonego w 1547 roku a zmarłego 6 stycznia 1563 roku. Jego bratem był Seifried von Knobelsdorf, którego płyta także znajduje się w tym kościele.

IM IARE 1563 IN DIE TRIVM REGVIS GOT SELIGRLICH ENTSCHLAFE DER EDLE EHRVEST HANS V. KNOBELSDORF SEINE ALTER . . . . . IKEIT GENEDIG VND BARMHERZIG SELA MENAM

Płyta nagrobna Seifrieda von Knobelsdorf † 1591

          
          

Płyta nagrobna Seifrieda von Knobelsdorf, urodzonego w 1543 roku a zmarłego 15 maja 1591 roku. Jego bratem był Hans von Knobelsdorf, którego płyta także znajduje się w tym kościele.
Wokół postaci zmarłego znajduje się osiem herbów. Po stronie ojczystej von Knobelsdorf, von Nechel i von Kotwitz a po stronie macierzystej von Nechel, von Warnsdorf i von Nostitz,

IM IAR 1591 DEM 15 MAII IST IN GOT SELIGLICH EINGESCHLAFEN DER EDLE EHRNVESTE WOLBENAMBTE SET . . . . . . . VON KNOBELSDORF AVF RIECKERSDROF SEINS ALTERS 48 IAR DEM GOT GNADE

ALSO HAT GOT DIE WELT GELIBET DAS ER SEINEN EINIGEN SON GRAB AVF DAS EDLE DIE AN GLEVBEN NICHT VON OBEN WERDE SONDERN DAS EWIGE LESEN HABEN: ETC: JOHAN 3

Epitafia

Epitafia

Epitafium Katharinen von Knobelsdorf † 1654

          
          

Epitafium Katharinen Dorotheen von Knobelsdorf, zd. von Nostitz, zmarłej w wieku 37 lat 24 listopada 1654 roku. Była najpierw przez jedenaście lat żoną Hansa von Landskron, z którym miała 6 synów i 1 córkę a po jego smierci wyszła za mąż za Hansa Christoffa von Knobelsdorf, z którym przeżyła siedem lat i urodziła 2 synów i 1 córkę.
Na płycie znajdują się cztery herby, z czego trzy to herb rodziny von Nostitz a jednen von Demritz.

RUHE UND GRABSTEL

DER
WOHL EDEL-GEBOHRNEN
VIEL EHRENREICHEN UND HOCHTUGENDSAMEN FRAWEN
KATHARINEN DOROTHEEN KNOBELSDORFIN
GEBOHRNEN NOSTIZIN FRAWE AUF RÜCKERSDORFF
LÄSENDORFF UND ALTEN TSCHO AUS DEM
HAUSE NIEDER KUNEW ALDAW IN OBERLAUSITZ
WELCHE
NACH DEM SIE MITT
TITUL. H: HANS V. LANDSKRON AUF LAESENDORFF U: ALTER
TSCHO. ETC. IN DER ERSTEN EHE GELEBT XI IAHR
GEZEUGET VI SÖHNE I TOCHTER IM WITWENSTANDE
ZUBRACHT § JAHR
UND DAN MITT
TITUL Hö HANS CHRISTOFFEN V: KNOBELSDORF AUF RÜC=
KERSDORF IN DER ZEHE GELEBT GLEICH VII JAHR
GEZEGNET ZWEY SÖHNE UND EINE TOCHTER
ANNO CHRISTI
MDCLIV DEN XXIV NOVEMBER
ALLHIER ZU RÜCKERSDORFF IM HERREN SEHLIG ENTSCH; AFFENIE
DENH XIX JENNER DES MDCLV JAHRES ADELICHEN BRAUCH NACH
VON IHREM IETYT GEDACHTEN UND HIER ÜBER HERTZLICH
BETRUBTEN EHESCHATZE ZUR ERDEN BESTATET WORDEN
IHRES ALTERS IM XXXVII JAHRE

OFFENBAR XIV
SEHLIG SIND DIE TODTEN DIE IM HERRN STER=
BEN VON NUN AN.
IA DER GEIST SPRICHT DAS SIE RUHEN
VON IHRER ARBEIT DEN IHRE WERCK
FOLGEN IHNEN NACH.

PSALM XXV
DIE ANGST MEINES HERTZENS
IST GROS, FÜHRE MICH AUS
MEINEN NOHTEN.

Epitafium Hansa von Knobelsdorf † 1680

          

Epitafium Hansa Christoffa von Knobelsdorf, urodzonego 12 czerwca 1620 roku a zmarłego 21 lutego 1680 roku. Jego żoną była Katharina von Knobelsdorf, zd. von Nostitz.

MEMORIAE SACRUM
JOHANNES CHRISTO=
PHORUS A KNOBELSDORFF
HAEREDITAR: DN IN RÜCKERSö
Ao CHRIS MDCXX DIE MENS JUNö XII
STEMMATO VERE NOBILI PROGNATUS:
EXQUISITISSIMIS: STEMMATIS: ET,
VIRTUTIS ORNAMENTIS CUMULATUS
MILES. SER ssmi ATQUE POTENT ssmi: DANORUM
REG. PER. VI. ANN. MAXIME STRENUUS.
DUCATUS SAGAN. SILES. NOBIL. PRIMAEUS,
OPTIME MERITUR
TRIUM CONIUGUM. TUM. GENERIS. TUM. ANIMI.
NOBILITATE. PRAESTANTISSIM. MATRIMONIO
COPULATUS.
SEPTEM. PROGENITORUM. PROGENITARUM
HAEREDUM PARENS.
MORTALES MORTALITATIS. RELIQVIAS.
HIC. DEPOSVIT.
Ao CHR: MDCLXXX. DIE FEBR. XXI.
AETATIS. LIX. MIN. HEBDOM
XV. DIE
dolna część niewidoczna

Epitafium Sophii von Knobelsdorf † 1675

          
          
          

Epitafium Sophii Elisabeth von Knobelsdorf zd. von Gersdorf, urodzonej 3 marca 1632 roku a zmarłej 13 lutego 1675 roku. Jej mężem był Christoph von Knobelsdorf z Siecieborzyc, z którym zawarła małżeństwo 19 listopada 1656 roku a żyła w małżeństwie 18 lat 12 tygodni i 2 dni, a urodziła pięcioro dzieci, dwóch synów i trzy córki.

Epitafium Johanna Mebio oraz jego żony Anny

Epitafium Johanna Mebio, syna Christopha Mebio i Helene Klosel, urodzonego 5 lipca 1649 roku a zmarłego 19 kwietnia 1690 roku. Ożenił się z Anne Sophie Hellereichen, z którą przeżył 15 lat.
Dolna część epitafium niewidoczna

Płyta poświęcona Georgowi Fischerowi † 1627

Płyta poświęcona Georgowi Fischerowi, zmarłemu w 1627 roku.

ICH HAB GEHVT DIS TEMPELS THVR VND WAS MEHR BEFOHLN WAR MIR VOR RVCHET NACH HOCHSTM VORMOGEN MEIN LIGE NVN HIE VND RVHE FEIN ERWART DER ZV KONFT IEHSU CHRIST DER MEIN AVFERSTHEN VND LEBEN IST GEORG FISCHER OBYT ANNO 1627 ETATIS SVE 67.

Zamknij okno